قوله تعالى: و إذْ أخذْنا میثاقکمْ و پیمان ستدیم از شما لا تسْفکون دماءکمْ کى خونهاى هام دینان خویش نریزید و لا تخْرجون أنْفسکمْ منْ دیارکمْ و هام دینان خویش را از خان و مان بیرون نکنید: ثم أقْررْتمْ آن گه اقرار دادید بپیمان و أنْتمْ تشْهدون و شما گواهى میدهید.
ثم أنْتمْ هولاء پس شما که شمااید تقْتلون أنْفسکمْ هام دینان خویش را میکشید، و تخْرجون فریقا منْکمْ منْ دیارهمْ و کس کس از هام دینان خود از خان و مان بیرون میکنید به بیداد، تظاهرون علیْهمْ یکدیگر را یار و هم پشت مىبید بر رنج نمودن مظلومان، بالْإثْم و الْعدْوان ببزه کارى و افزون جویى و إنْ یأْتوکمْ أسارى و گر بشما آیند اسیران، تفادوهمْ ایشان را مىباز فروشید، و هو محرم علیْکمْ إخْراجهمْ و بر شما حرام کردهام که ناگرویده از دست رها کنید زنده، أ فتوْمنون ببعْض الْکتاب و تکْفرون ببعْض بلختى نامه من گرویدید و بلختى مىنگروید. فما جزاء منْ یفْعل ذلک منْکمْ پس چه گوئید که جزاء آن کس که چنین کند از شما چیست؟ إلا خزْی فی الْحیاة الدنْیا مگر بى آبى و فرودى که ایشان را درین گیتى است و یوْم الْقیامة و روز رستخیز، یردون و از برند ایشان را، إلى أشد الْعذاب واسختتر عذاب در دوزخ، و ما الله بغافل عما تعْملون و الله از آنچه میکنید ناآگاه نیست.
أولئک الذین اشْتروا الْحیاة الدنْیا بالْآخرة ایشان آنند که دنیا خریدند و آخرت فروختند فلا یخفف عنْهم الْعذاب فردا عذاب دوزخ ازیشان سبک نکنند، و لا همْ ینْصرون و ایشان را کسى یارى ندهد و نه فریاد رسد.
و لقدْ آتیْنا موسى الْکتاب دادیم موسى را نامه و قفیْنا منْ بعْده بالرسل و پس او را فرا داشتیم فرستادگان از پیغامبران، و آتیْنا و دادیم عیسى ابْن مرْیم عیسى را پسر مریم الْبینات نشانهاى روشن پیدا، و أیدْناه و نیرو دادیم او را بروح الْقدس بجان پاک از دهن جبریل أ فکلما جاءکمْ
باش هر گه که بشما آید رسول از فرستادگان یکى، بما لا تهْوى أنْفسکم بآنچه شما را فرا نیاید و هواى شما نخواهد اسْتکْبرْتمْ گردن کشید ففریقا کذبْتمْ گروهى را دروغ زن دارید و فریقا تقْتلون و گروهى را میکشید.
و قالوا قلوبنا غلْف گفتند دلهاى ما در غلاف است از اینکه تو مىگویى در نمىیابیم، بلْ لعنهم الله بکفْرهمْ بلکه الله بریشان لعنت کرد بآنچه نگرویدند و کافر ماندند، فقلیلا ما یوْمنون چون اندک میگروند و استوار میدارند.